การเข้าค่ายลูกเสือของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 และรวมถึงฉันด้วยในครั้งนี้ เริ่มจากการรายงานตัวที่โรงเรียนบ้านห้วยนึ่งและเดินทางไกลไปจนถึงกองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดนที่ 34 หรือค่ายพระเจ้าตาก เป็นระยะทางประมาณ 5 กิโลเมตร ผู้กำกับสั่งให้เดินทางไกลไปทีละหมู่ ซึ่งฉันอยู่หมู่นกยูง หมู่นกยูงมีสมาชิกทั้งหมด 8 คน คือ ฉัน พลอย ณิ ซี ปิ่น เฟย์ ฟ้าใหม่ และใบเตย ในระหว่างการเดินทาง พวกเรารู้สึกเมื่อยและเหนื่อยกันมากๆ จึงร้องเพลงปลุกใจกันเพื่อจะเดินไปให้ถึงจุดหมาย ณ เวลานี้พวกเราได้รู้แล้วว่าไม่มีเพลงใดที่โดนใจได้เท่ากับเพลง"ความเชื่อ"ของบอดี้แสลม อีกแล้ว' ชีวิตมันต้องเดินตามหาความฝัน หกล้มคลุกคลานเท่าไร มันจะไปจบที่ตรงไหน แต่จะยังไงก็ต้องไปให้ถึง ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำว่าครั้งนึงเคยก้าวไป แค่คนที่เชื่อในความฝัน จะเหน็ดจะเหนื่อยก็ยังต้องเดินต่อไป '
เมื่อเดินทางไปถึงก็ได้ทำกิจกรรมฐานต่าง กางเต็นท์ ประกอบอาหาร(ขณะนั้นเหนื่อยและร้อนมาก แต่ต้องมานั่งทำอาหารเย็น) และกิจกรรมเดินเสือกลางคืน มีทั้งฐานความจำ สัมผัส จิตใจ ฟัง (โดยเฉพาะฐานทดสอบจิตใจน่ากลัวมาก!!!) จากนั้นก็เข้านอน ฉันตื่นแต่เช้ากับเพื่อนมาอาบน้ำเพราะเนื่องจากมีห้องน้ำน้อยแต่คนเยอะ จึงตื่นมาอาบก่อน(ตอนนั้นเวลาประมาณ 3.00 น. หนาวมาก!) จากนั้นก็ล้างจาน ออกกำลังกาย ทำอาหาร(ช่างง่วงอะไรเช่นนี้) และเข้าฐานตอนเช้า ช่วงเช้าได้กระโดดหอ(ตื่นเต้นมากๆ ไม่เคยกระโดดมาก่อน แต่พอได้ลองแล้วรู้สึกว่าลมพัดเย็นสบายมาก อยากเล่นอีก!) แต่มาในช่วงบ่ายได้ทำกิจกรรมฐานต่างๆ(ฉันรู้สึกว่าฉันรักเพื่อนมากกว่าเดิมเป็นร้อยเท่าเลย เพิ่งรู่ว่าเพื่อนรักเรามากขนาดไหน เพื่อนช่วยเราในยามที่เราลำบาก TT เป็นฐานที่ยากลำบาก แต่มีคุณค่าสุดๆ)
ตอนเย็นหลังจากทำอาหารมีกิจกรรมรอบกองไฟ ทุกคนแสดงได้ยอดเยี่ยมและสนุกมาก ซึ่งรวมไปถึงห้องของฉันด้วย แต่อาจมีข้อผิดพลาดบ้าง แต่มันก็ทำให้เรามีประสบการณ์เพิ่มขึ้น แต่ในตอนนั้นฉันรู้สึกไม่สบายและมีไข้ขึ้นจึงไม่ค่อยได้สนุกสนานมากเท่าไรนัก หลังจากนั้นก็เข้านอนและฉันกับเพื่อนก็ตื่นเช้าอีกเช่นเคย พอกลับมาถึงเต็นท์ฉันก็เผลอหลับไป(อาจเป็นเพาระไข้ที่ขึ้นนะ) ข้างๆเฟย์ซึ่งไม่สบายมากจึงขอนอนอยู่ที่เต็นท์ พอตื่นมาก็พบว่าพื่อนๆออกกำลังกายเสร็จกันแล้ว ฉันจึงรีบลุกขึ้นไปช่วยเพื่อนทำอาหาร
อาหารเช้าวันนี้ของเราคือ'โจ๊ก'แสนอร่อยของพวกเรา(เฮ่อ วันนี้แล้วสินะ ที่จะต้องไป มีความสุขมากที่ได้อยู่กับเพื่อน) หลังจากเลิกกองแล้วทุกคนต่างพากันแยกย้ายกลับบ้าน ส่วนฉันก็...(เย่!ได้กลับบ้านแล้ว ยะฮู่!)ดีใจมากๆที่ได้กลับบ้าน หลังจากกลับมาจากค่าย ฉันก็มานั่งทบทวนว่าได้ทำกิจกรรมอะไรมาบ้าง และได้รู้ว่าตัวเองกางเต็น์เป็น ก่อไฟเ็ป็น และทำอาหารเป็น แล้ว!
ฉันได้เรียนรู้ว่าการได้ไปค่ายลูกเสือทำให้ฉันได้อะไรหลายๆอย่างไม่ว่าจะเป็นความอดทนอดกลั้น ความสามัคคี และประสบการณ์ที่ดีในครั้งหนึ่งของชีวิต ได้รู้ว่าอาการเมื่อยล้า เหนื่อย และการเกิดอาการHOME SICKเป็นอย่างไร!^^ ฉันจะไม่มีวันลืมประสบการณ์ครั้งนี้อย่างเด็ดขาด!!
ชื่อ : เซน จาวาด มาลิก (Zayn Javadd Malik)